ความพอเพียง หมายถึง ความพอประมาณ ความมีเหตุผลรวมถึงความจำเป็นที่จะต้องมีระบบภูมิคุ้มกันในตัวที่ดีพอสมควรต่อการมีผลกระทบใด ๆ อันเกิดจากการเปลี่ยนแปลงทั้งภายนอกและภายใน ทั้งนี้จะต้องอาศัยความรอบรู้ ความรอบคอบ และความระมัดระวังอย่างยิ่ง ในการนำวิชาการต่าง ๆ มาใช้ในการวางแผนและการดำเนินการทุกขั้นตอน และขณะเดียวกันจะต้องเสริมสร้างพื้นฐานจิตใจของคนในชาติโดยเฉพาะเจ้าหน้าที่ของรัฐนักทฤษฎีและนักธุรกิจในทุกระดับให้มีสำนึกในคุณธรรม ความซื่อสัตย์สุจริตและให้มีความรอบรู้ที่เหมาะสม ดำเนินชีวิตด้วยความอดทน ความเพียร มีสติ ปัญญา และความรอบคอบ เพื่อให้สมดุลและพร้อมต่อการรองรับการเปลี่ยนแปลงอย่างรวดเร็วและกว้างขวางทั้งด้านวัตถุ สังคม สิ่งแวดล้อม และวัฒนธรรมจากโลกภายนอกได้เป็นอย่างดี
ความเพียงพอ หมายถึง การรู้จักประมาณตนเองที่จะบริโภค อุปโภค ทรัพยากรที่มีอยู่อย่างมีคุณค่าให้สูงสุด ความรู้สึกว่าครบแล้วไม่ต้องการอีกแล้ว สรุปคือ มีความพอใจในสิ่งที่ตัวองมีอย
นั้นเอง
สรุปก็คือ พอเพียง เน้นความพอดี ความไม่ขัดสน และไม่ฟุ้งเฟ้อ แต่ เพียงพอ เน้นความจำเป็น หรือความต้องมีตามระดับที่กำหนดไว้ตามความจำเป็น แต่ไม่ว่าเราจะใช้คำไหนความหมายก็ไม่แตกต่างกันนัก
สลับคำ เพื่อให้มันสวยหรู บางคนบอก "พอเพียง" เป็นการโลภเอาจนพอแก่ใจตัวเอง เท่าไหร่ก็ไม่พอ
ตอบลบส่วน "เพียงพอ"นั้น แค่นี้ก็เพียงพอสำหรับเรา ไม่คิดจะโลภเอาอะไรมากมาย